Τέσσερα σημαντικά συμπτώματα που σηματοδοτούν αυξημένο κίνδυνο πρώιμου καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν εντοπιστεί από ειδικούς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις. Μπορεί να είναι το κλειδί για την έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, ειδικά σε νεότερους ενήλικες. Πρόκειται για άτομα στα οποία η νόσος εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 50 ετών. Ο αριθμός των νεαρών ενηλίκων με καρκίνο του παχέος εντέρου αυξάνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια.
Μια μελέτη διαπίστωσε ότι υπάρχουν συμπτώματα που δείχνουν αυξημένο κίνδυνο της νόσου, και πολύ νωρίτερα - από τρεις μήνες έως δύο χρόνια πριν από τη διάγνωση. Τα παράπονα αυτά είναι:
- κοιλιακό άλγος;
- αιμορραγία από το ορθό;
- διάρροια;
- Σιδηροπενική αναιμία.
Εάν ένα άτομο είναι κάτω των 50 ετών και έχει ένα από τα συμπτώματα, ο κίνδυνος σχεδόν διπλασιάζεται. Με δύο συμπτώματα, ο κίνδυνος αυξάνεται περισσότερο από 3,5 φορές. Με τρία ή περισσότερα συμπτώματα, ο κίνδυνος είναι 6,5 φορές υψηλότερος από ό,τι σε άτομα χωρίς συμπτώματα.
Τα δεδομένα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στις 4 Μαΐου 2023 στο Journal of the National Cancer Institute. Οι συγγραφείς δηλώνουν ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης, οι γαστρεντερολόγοι και οι γιατροί έκτακτης ανάγκης να γνωρίζουν αυτά τα παράπονα. Δυστυχώς, πολλοί μεσήλικες ασθενείς ακούνε τη διάγνωση στα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Συχνά αυτό συμβαίνει πολύ αργά, όταν η ασθένεια είναι προχωρημένη.
Η αναιμία και η αιμορραγία είναι τα πιο επικίνδυνα
Δύο από τα συμπτώματα - αιμορραγία από το ορθό και σιδηροπενική αναιμία - είναι σαφές σημάδι ότι πρέπει να γίνει ενδοσκόπηση και παρακολούθηση του ασθενούς. Η αναιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχουν αρκετά υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια για να μεταφέρουν οξυγόνο στο αίμα.
Η παρατήρηση των επιστημόνων είναι ότι χρειάζονται περίπου τρεις μήνες από την πρώτη επίσκεψη σε γιατρό με ένα ή περισσότερα από τα σημεία και συμπτώματα μέχρι τη διάγνωση. Η ανάλυση διαπίστωσε ότι ορισμένοι νεαροί ενήλικες είχαν ξεκάθαρα συμπτώματα έως και δύο χρόνια πριν από τη διάγνωση. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί από αυτούς τους νεότερους ασθενείς βρέθηκε να έχουν πιο προχωρημένη νόσο από τους ηλικιωμένους που επισκέπτονται τακτικά.
Όσοι γεννήθηκαν το 1990 έχουν διπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου
Τα άτομα που γεννήθηκαν το 1990 έχουν διπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και τετραπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του ορθού σε σύγκριση με νεαρούς ενήλικες που γεννήθηκαν το 1950. Αυτό επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής και τη διατροφή. Αυτή η τάση οδήγησε το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, την Αμερικανική Γαστρεντερολογική Εταιρεία και άλλες επαγγελματικές ενώσεις να δώσουν προτεραιότητα στην έρευνα για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου και τη βελτίωση της έγκαιρης ανίχνευσης. Το 2021, η Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ μείωσε τη συνιστώμενη ηλικία για προσυμπτωματικό έλεγχο καρκίνου του παχέος εντέρου από τα 50 στα 45.
Η παχυσαρκία, το παρατεταμένο κάθισμα, το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης, τα αναψυκτικά με ζάχαρη και άλλοι παράγοντες κινδύνου μπορεί να συμβάλλουν στην αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου σε νεαρή ηλικία.
Αν και το ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου μειώνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες σε ηλικιωμένους λόγω τακτικών κολονοσκοπήσεων και βελτιωμένης θεραπείας, περισσότεροι νέοι άνθρωποι διαγιγνώσκονται με τη νόσο σε προχωρημένο στάδιο. Πολλοί από αυτούς πεθαίνουν από την ασθένεια. Αυτά είναι τα συμπεράσματα της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Αυτή η τάση δείχνει ότι το ζήτημα της αναγνώρισης των συμπτωμάτων όσο το δυνατόν νωρίτερα είναι επείγον.
Η πλειοψηφία των πρώιμων καρκίνων του παχέος εντέρου έχουν εντοπιστεί και θα συνεχίσουν να ανιχνεύονται μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Επομένως, είναι σημαντικό οι γιατροί να δίνουν προσοχή στα παράπονα των ασθενών τους και να τους παραπέμπουν για εξετάσεις. Η έγκαιρη διάγνωση καθιστά δυνατή την εφαρμογή αποτελεσματικής θεραπείας. Η ανάγκη για πιο επιθετική θεραπεία μειώνεται, βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των ασθενών και το ποσοστό επιβίωσης.
Editor Ina Dimitrova
